از آنجاييكه قير به تنهايي هيچگاه از خواص فيزيكي مكانيكي كاملاً رضايت بخشي برخوردار نبوده است از اينرو محققان همواره در تلاش هستند خواص قير را اصلاح نمايند. اصلاح قير باعث بالا رفتن كيفيت آن و افزايش عمر سرويس دهي پوشش شده و در نتيجه هزينه هاي نگهداري و سرعت پوشش بنحو چشمگيري كاسته خواهد شد. عمده ضعف هاي قيرها در موارد زير مي باشد :حساسيت بالا حرارتي ، كمي خاصيت الاستيسيته ، محدود بودن دامنه سرويس دهي از نظر دما ، خواص مقاومت تنشي و بسياري خواص ديگر است . افزودنيهاي مختلفي براي بهبود خواص قير بكار رفته است كه از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره كرد:
1- Thermoplastic crystalline polymers
2- Thermosetting polymers
3- Thermoplastic rubbers
4- Chemical modifiers
5- Natural asphalts
6- Adhesion agents
7- Antioxidants
8- Fibres
مهمترين پليمر هايي که براي اصلاح قير بکار مي روند بشرح زير مي باشند:
PE Polyethylene
SBR/SBS Copolymer or Block copolymer
EPDM Ethylene Propylene Diene Monomer
ACD Ethylene Acryl ester Copolymer
مهمترين تغييراتي که پليمر ها در بهينه سازي خواص فيزيکي و شيميايي قيرهاي خالص و يا قيرهاي دارند به شرح زير است
- بالا بردن خاصيت پلاستيسيته
- بالا بردن خاصيت الاستيسيته
- بالا بردن خاصيت چسبندگي قير و سنگدانه آسفالتي (سيليس)
- بالا بردن خاصيت چسبندگي آسفالت و بستر زير آن
- بالا بردن استحکام آسفالت در مقابل تغييرات دما(°C40- تا °C60+)بالا بردن يکنواختي آسفالت ، کاهش درصد فضاي خالي به درصد فضاي پر شده قير.
اين خواص مانع فرسوده شده قير مي باشد. قير حاوي گستره وسيعي از مواد آلي با وزن مولکولهاي مختلف است.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
آمار
وب سایت: